نهانخانه ی دل
نهانخانه ی دل
ای برده امان از دل عشاق کجایی...
نوشته شده در تاريخ 29 / 1 / 1390برچسب:, توسط میم و حا و میم و دال |

سلام

شعر جدید...

 

بر قلب من و بر لب و در ناله ی نِی هاست، نامت

هم در قلم و بر ورق و بینِ غزلهاست، نامت

می گردم و َپر می زنم و می روم از خاک، روزی

در بینِ  شرارِ دلِ این پرزده پیداست، نامت

زنجیرِ فِراقت به تنِ بی رمقِ ماست، افسوس

سر سلسله ی عشقِ نهانِ دلِ شیداست، نامت

در ظلمتِ شبهای جدایی چه غریب است، این خاک

نوری به زمین آمده از عالمِ بالاست، نامت

کوهی به مسیر و دلِ بی تاب و نگاهیست شیرین

همرازِ دلِ پُر هَوَس تیشه ی تنهاست، نامت

بی نام تو بر سینه ی ما آتش هجریست، فریاد

در برزخ این شعله وری، محشر عظماست، نامت

مجنونی و لیلی صفتان گِرد هم آیند، هر بار

در خیل جماعت زدگان، ذکر فراداست، نامت

از لیلی و شیرین و زلیخا و شکوهش، هر روز

بسیار شنیدیم، ولی ساده و زیباست، نامت...

میم و حا...

 



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:






تمام حقوق اين وبلاگ و مطالب آن متعلق به صاحب آن مي باشد.