سلام
خوبین دوستان!!!
امروز یه جمله ای رو پشت یه وانتی دیدم که مثل بقیه ی جملات رو همه ی این تیپ ماشینا، کلی باهاش حال کردم و در عین حال، عمیقا به فکر فرو رفتم...
اون عبارت یا به طور دقیق اون بیت شعر، این بود:
" کند همجنس با همجنس پرواز کبوتر با کبوتر باز با باز..."
و بلا فاصله این جمله تو ذهنم اومد که:
" خلایق هرچه لایق"
نمیدونم چی شد که پس از خوندن اون شعر، چرا این عبارت به ذهنم اومد...!!!
ولی هر دوی این عبارات، اشاره به یه نکته ی مهم، تو زندگی همه ی ما ها دارن، و اون نکته، چیزی نیست جز سنخیت...
سنخیت...!
عاملی که همه ی ابعاد خلقت عالم، بر اساس اون، چیده شده. ولی گاهی، ما آدما، اونو فراموش می کنیم و تو زندگیمون، بارها از مسئله ی سنخیت، فاصله می گیریم.
مثلا تو دوست یابی.... مثلا همسر یابی.... پیدا کردن یه شریک متناسب برای خودمون تو امور مختلف.
تو همین افکار بودم که یاد یکی دو تا از اطرافیان خودم افتادم که بدون هیچ سنخیتی، مثلا شدن دوست من...
آخ که چقدر از امثال این آدما باید بکشیم، تا تاوان این شبه دوستیها رو ادا کنیم...
به هر حال امیدوارم که همه ی شما دوستای خوبم، یک زندگی سرشار از سنخیت و داشته باشین و به شادیهای بیشتری برسین.
منم تصمیم گرفتم که تو زندگیم، از این به بعد، کبوتر با کبوتر باشه و باز با باز و قورباغه با وزغ...!
یعنی اصولا خلایق هرچه لایق!!!
شاد باشین
میم و حا...
نظرات شما عزیزان:
