اینم یه رباعی نحیف تقدیم به هر کسی که معناشو می فهمه...
قبلش به خاطر ضعف های احتمالیش از نظر فنی، ازتون عذر می خوام
"ها" و "وای" و "ها" و "وای" و "ها" که می گفتم غروب
کس نداند من برای خود چه می گفتم غروب
از دل تنگ و فراغ و ناله ی بگرفته نای
کس چه داند این دوصد را با که می گفتم غروب...
میم و حا...
نظرات شما عزیزان:
