مرداد، مرداد! ز تو ناله زنم من
آن عاشق دلخسته ی بیچاره، منم، من
--
یک سال به پیمانه ی خالی به عذابم
لب بر لب پیمانه ی بی باده زنم، من
--
رنجور ز بیداد تو و مردم چشمم
نالان ز ستمکارگی مرد و زنم، من
--
یک سال غریبانه پی حسرت رودم
در بادیه ی هجر به یاد وطنم، من
--
یک سال فقط ناله ی غربت به دل ماست
چون بلبل آواره ی کوه و چمنم، من
--
یک سال شدم اشک به روی گل رویش
چون ژاله ی یاس و سمن و یاسمنم، من
--
یک سال شدم کافر چشمی و نگاهی
هر روز پس از توبه ی خود، بت شکنم من
--
مرداد! ببین در عوض تیشه ی فرهاد
با قابک عکسی، بنگر در سخنم من
--
اینبار منم کوه، منم، تیشه ی شیرین
اینبار ببینید همه، کوهکنم من...
میم و حا...
نظرات شما عزیزان: